5. Buddy
In het Holiday Hotel lag ook Buddy naar het plafond te staren.
Hij maakte zich nu voor het eerst echt zorgen over wat er zou gaan gebeuren. Zijn gedachten gingen terug naar een week geleden toen hij met zwaar gemoed aan Agnes had verteld wat zich had afgespeeld in de burelen van Europol. Hij was totaal eerlijk tegen haar geweest. Ze had hem verrast met haar reactie. Ze was heel stellig geweest dat hij dit moest doen.
“Jij kunt dit,” had hij toen voor de
tweede keer gehoord.
“Je moet het maar als compliment zien.”
“Ja maar ons kind dan?”
“Ik vertrouw er volledig op dat jij er voor gaat zorgen dat dit kind een fantastische pappa zal hebben.”
Toen was hij vertrokken en zag hij voor zijn geestesoog hoe zij bittere tranen weende.
Natuurlijk was zij ook bang geweest en wilde zij dit niet, maar ze had hem daar op geen enkele manier mee willen belasten, had hij zelf ingevuld. En ze had ook gezien dat er een nare druk op deze situatie werd gelegd. Ze had hem nog toegevoegd dat het lulkoek
van die blaaskaak was geweest en dat hij wel degelijk vanwege zijn referenties
en capaciteiten deze baan had verdiend. “En vanwege zijn bevallige vrouw,” had
ze hem nog glimlachend toegevoegd.
En zo mijmerde hij nog een poosje door, tot uiteindelijk ook hij met een zweem van tevredenheid in slaap viel.
